Autor Witryny/Website by: Leszek Zdrach, Autor fotografii/Photographs by: Leszek Zdrach, Kontakt/Contact: leszekzdrach@gmail.com

Zamek w Rynie


Pokaż Zamki i Pałace na większej mapielokalizacja
































Zamek w Rynie
Foto Galeria

Legenda


Kiedy nad Zamkiem zapada zmrok, w księżycowej poświacie, po komnatach przechadza się duch białej damy. Legenda mówi, iż to księżna Anna, zamurowana żywcem w podziemiach. Wśród mieszkańców Rynu krążą również niesamowite opowieści o tajemniczych lochach, łączących zamek z kryptą nieistniejącego już kościoła i pobliskim cmentarzem.

Książe Witold pragnął zawsze korony litewskiej. Mógł ją zdobyć jedynie przy pomocy silnego sprzymierzeńca, jakim był Zakon Niemiecki Najświętszej Marii Panny, czyli Krzyżacy. Kilkakrotnie odwiedzał więc Witold Zamek Ryński, pertraktując z nimi. Przed bitwą pod Grunwaldem w 1410 r. po raz ostatni zawitał do ryńskiego zamku razem ze swoją żoną Anną i dziećmi. Doszło do porozumienia pomiędzy Zakonem a Witoldem. Miał on w czasie decydującej bitwy przejść na stronę Zakonu. Krzyżacy, aby być pewnymi Witolda - zatrzymali na "gościnie" jego żonę i dzieci. Jak wiemy Witold do końca bitwy walczył dzielnie u boku wojsk polskich [prawdopodobnie jego wojowie nie chcieli zdrady] - Krzyżacy więc z zemsty zamurowali żywcem w jednej z nisz zamkowych jego żonę Annę i dzieci. Od tej pory w niektóre burzliwe noce widać i słychać błąkającego się po zamkowych korytarzach ducha Księżnej Anny opłakującej zamordowane dzieci. W latach 80-tych prowadzono na ryńskim zamku prace badawcze. Archeolodzy znaleźli trzy zamurowane nisze, ale bez śladu kości...

Historia

Na przepięknym wzniesieniu pomiędzy jeziorami Ryńskim i Ołów rozpoczęto budowę zamku. Ta średniowieczna warownia była wznoszona etapami i niegdyś wyglądała zupełnie inaczej.

Najstarsze informacje o krzyżackim zamku, który dał początek osadzie i późniejszemu miastu pochodzą z kroniki Wiganda z Marburga z 1377 roku.

Pierwszą fazę budowy wskazuje się na lata drugiej dekady XIV wieku do 1376 roku. Druga faza budowy rozpoczyna się w 1377 roku od założenia murów obwodowych zamku, na rzucie prostokąta o wymiarach 44 x 52 metry, z potężnym przedzamczem. Zaplanowano wówczas wzniesienie dwóch skrzydeł: południowo-wschodniego i północno-wschodniego (południowe i północne skrzydło miało 56,5 m zaś wschodnie i zachodnie 44,8 m a ich wewnętrzna szerokość wynosiła 17 m). Grube mury grubości 4,5 m, zwężające się ku dołowi do 2,5 m, stanowiły podstawę tego kolosa. Z pozostałych stron czworobok zamknięto kurtynowymi murami z nietypową kwadratową wieżą usytuowaną w zachodnim narożu. Domniemywa się, że w tym okresie mury obwodowe nie przekraczały wysokości drugiej kondygnacji, a skrzydło południowo- wschodnie wymurowano od parteru. Dodatkowo, mury obwodowe były wzmocnione na narożach ryzalitami w celu osadzenia wieżyczek na ich koronie. Pomieszczenia na parterze planowano pokryć drewnianymi stropami, a w innych miały być wykonane sklepienia krzyżowe.

Po utworzeniu w Rynie Komturii, pojawiła się konieczność przebudowy. Wtedy to, piwnice, skrzydło południowo-wschodnie otrzymały nowy podział i powstały sklepienia krzyżowe. W przyziemiu utworzono trzy pomieszczenia, między innymi przestrzenną, dużą salę, przykrytą także sklepieniem krzyżowym oraz wspartą na murowanych filarach. Na pierwszym piętrze urządzono kaplicę, która wyróżniała się w elewacji charakterystycznymi oknami. Obok niej znajdował się kapitularz i mieszkanie Komtura. Natomiast wyżej, nad kaplicą, znajdowała się zbrojownia. Ostatnią, najwyższą kondygnację obiegały ganki obronne. Z pierwszego piętra na wyższe kondygnacje wiodły wewnętrzne schody w grubości muru, a komunikację w skrzydle zapewniał piętrowy krużganek.

Do zamku od strony południowo- wschodniej przylegało przedzamcze, w którym mieścił się folwark. Znajdowało się tam prawdopodobnie zaplecze gospodarcze. Całe założenie zamkowe otaczały fosy nawadniane wodami z jeziora Ołów.

Z inwentarzy z początków XV wieku dowiadujemy się, że w pomieszczeniach zamkowych znajdowała się kuchnia, piekarnia a nawet browar. W 1507 roku wymienia się także poddasze, kaplicę, prochownię i zbrojownię, a w latach 1515-1524 wyszczególniono  istnienie kapitularza, refektarza, dormitorium, izby pisarza i kucharza, łaźni oraz pokoju gościnnego. Z kolejnych spisów można dowiedzieć się o istnieniu w Ryńskiej warowni również słodowni, piwnicy, magazynu miodu, młyna zbożowego, prochowego, spichlerza i folusza. XVIII wieczna, czteroskrzydłowa, nieregularna bryła zamkowa z wydłużonym dziedzińcem - była wynikiem wielu przebudów z XVI-go wieku i później. Pierwsze zmiany wprowadzono w 1525 roku, a kolejne w XVII wieku, kiedy to chciano urządzić wygodną, myśliwską rezydencję dla Księcia. Wtedy właśnie powstało skrzydło południowo-zachodnie z przejazdem bramnym i skrzydło północno-zachodnie. Zawsze, kiedy zmieniali się właściciele i użytkownicy zamku - zmieniał się jego wygląd oraz przeznaczenie.

źródło:
http://www.zamekryn.pl/zamek-ryn/legendy
http://www.zamekryn.pl/zamek-ryn/historia
Zamek w Rynie
Festiwal Kultury Średniowiecza MASURIA 2010 w Rynie
Festiwal Kultury Średniowiecza MASURIA 2010 w Rynie